2.1.1 ເປີເຊັນ ຂອງ​ປະ​ຊາ​ກອນ ທີ່​ຂາດ​ສານອາຫານ ທຽບກັບປະຊາກອນທັງໝົດ.

2.1.2 ເປີເຊັນ ຂອງປະຊາກອນທີ່ບໍ່ສາມາດຄໍ້າປະກັນຄວາມພຽງພໍຂອງອາຫານ ໃນລະດັບຮ້າຍແຮງ ຫຼື ປານກາງທຽບກັບປະຊາກອນທັງໝົດ, ໂດຍອີງຕາມການຄິດໄລ່ລະດັບການປະສົບຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງທາງອາຫານ (FIES).

2.1.3 ເປີເຊັນ ​ຂອງ​ປະ​ຊາ​ກອນ ບໍ​ລິ​ໂພກສານອາຫານຕໍ່າກວ່າ ຄວາມ​ຕ້ອງການ​​ພະ​ລັງ​ງານ​ຂັ້ນ​ຕໍ່າຂອງຮ່າງກາຍ 2100 ກະລໍຣີ ຕໍ່​ມື້ ຕໍ່ ຄົນ (ເສັ້ນ​ຄວາມ​ທຸກ​ຍາກດ້ານສານ​ອາ​ຫານ ທີ່​ໄດ້​ກໍາ​ນົດ​ໄວ້​ໂດຍ​ລັດ​ຖະ​ບານ).

2.1.4 ຜົນຜະລິດສະບຽງອາຫານ (ໂຕນ):
- ເຂົ້າ.
- ສາລີຫວານ.
- ຜັກ.
- ຊີ້ນ ແລະ ປາ.

2.2.1 ເປີ​ເຊັ​ນ​ ເດັກອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກ່ວ​າ 5 ປີ ​ທິ່ ຂາດ​ອາ​ຫານ​ຊໍາ​ເຮື້ອທຽບກັບ ເດັກອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກ່ວ​າ 5 ປີທັງໝົດ (ຄວາມສູງຕໍ່າກວ່າຄ່າກາງທີ່ກຳນົດໂດຍ ອົງການອະນາ​ໄມ ໂລກ ກ່ຽວກັບມາດຕະຖານການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງເດັກນ້ອຍ ໂດຍມາດຕະຖານຄ່າຄວາມຕ່າງ (ຕາມແຕ່ລະເກນອາຍຸ) (​ລວ​ງ​ສູງ​ຕ່າກວ່າ​ມາດ​ຕະ​ຖານ = ເຕ້ຍ).

2.2.1.ກ ເປີ​ເຊັ​ນ ​ເດັກອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກ່ວ​າ 2 ປີ ​ທິ່ຂາດ​ອາ​ຫານ​ຊໍາ​ເຮື້ອທຽບກັບເດັກອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກ່ວ​າ2 ປີ ​ທັງໝົດ.

2.2.3 ເປີເຊັນ ເດັກ​ນ້ອຍ ອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກວ່າ 5 ປີ ທີ່ຈ່ອຍກວ່າມາດຕະຖານຕາມແຕ່ລະເກນອາຍຸ ທຽບກັບເດັກ​ນ້ອຍ ອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກວ່າ 5 ປີທັງໝົດ (ນໍ້າໜັກ (ຕາມແຕ່ລະລະດັບຄວາມສູງ) ຕໍ່າກ່ວາຄ່າກາງທີ່ກຳນົດໂດຍ ອົງການອະ​ນາ​ໄມ ໂລກ ກ່ຽວກັບມາດຕະຖານການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງເດັກນ້ອຍ ໂດຍມາດຕະຖານຄ່າຄວາມຕ່າງຕາມແຕ່ລະເກນອາຍຸ) ໂດຍແຍກຕາມເພດ, ແຂວງ, ແລະ ຊົນເຜົ່າ.

2.2.4 ອັດ​ຕາ​ສ່ວນ ຂອງ​ເດັກ​ນ້ອຍອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກວ່າ 5 ປີ ທີ່​ມີ​ນ້ຳ​ໜັກ​ເກີນມາດຕະຖານຕາມແຕ່ລະເກນອາຍຸ ທຽບກັບ ເດັກ​ນ້ອຍ ອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກວ່າ 5 ປີທັງໝົດ (ນໍ້າໜັກ (ຕາມແຕ່ລະລະດັບຄວາມສູງ) ຕໍ່າກ່ວາຄ່າກາງທີ່ກຳນົດໂດຍ ອົງການອະ​ນາ​ໄມ ໂລກ ກ່ຽວກັບມາດຕະຖານການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງເດັກນ້ອຍ ໂດຍມາດຕະຖານຄ່າຄວາມຕ່າງຕາມແຕ່ລະເກນອາຍຸ) ໂດຍແຍກຕາມເພດ, ແຂວງ, ແລະ ຊົນເຜົ່າ.

2.3.1 ​ມູນ​ຄ່າ​ເພີ່ມໃນຂະແໜງກະສິກໍາ ຕໍ່ ໜຶ່ງຫົວ​ໜ່ວຍ​ແຮງ​ງານ (ຕົວຊີ້ວັດໃກ້ຄຽງ ເພື່ອວັດແທກ​ປະສິດທິພາບການ​ຜະ​ລິດ​ກະ​ສິ​ກຳ​) US$.

2.ກ.1 ອັດຕາສ່ວນຂອງລາຍຈ່າຍ ຂອງ​ລັ​ດໃນຂະແໜງກະສິກຳ ​, ເຊິ່ງ ຂະແໜງກະສິກຳປະກອບມີ ການປູກພືດ, ການລ້ຽງສັດ, ການລ້ຽງປາ, ​ຜະ​ລິດ​ຕະ​ພັນ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ແລະ ຂະ​ແໜງ​ການ​ລ່າ​ສັດ.

2.ກ.2 ​ມູນຄ່າທຶນຊ່ວຍເຫຼືອ​ຈາກຕ່າງປະເທດທັງໝົດ (ທຶນຊ່ວຍເຫຼືອລ້າເພື່ອການ​ພັດ​ທະ​ນາ ​ແລະ ທຶນ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ອື່ນໆ) ໃນ​ຂະ​ແໜງ​​ກະ​ສິ​ກຳ US$.

2.ຄ.1 ລາຍການລາຄາສະບຽງອາຫານທີ່ມີຢູ່.

2.1 ພາຍໃນປີ 2030, ລຶບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ ແລະ ຮັບປະກັນໃຫ້ໝົດທຸກຄົນ ໂດຍສະເພາະຄົນທຸກຍາກ ແລະ ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ, ລວມທັງແອນ້ອຍ ສາມາດເຂົ້າເຖິງສະບຽງອາຫານທີ່ປອດໄພ, ມີໂພຊະນາການ ແລະ ພຽງພໍຕະຫຼອດປີ.

2.2 ພາຍໃນປີ 2030, ລຶບລ້າງການຂາດສານອາຫານທຸກຮູບແບບ, ລວມທັງບັນລຸໃຫ້ໄດ້ພາຍໃນປີ 2025 ຄາດໝາຍທີ່ສາກົນໄດ້ຮັບຮອງ ກ່ຽວກັບອັດຕາສ່ວນເດັກ​ອາ​ຍຸ​ຕ່ຳ​ກ່​ວາ 5 ປີ ທີ່ເຕ້ຍ ແລະ ຈ່ອຍຜອມກວ່າມາດຕະຖານ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມຕ້ອງການດ້ານໂພຊະນາການໃນກຸ່ມເດັກຍິງ, ຜູ້ຍິງຖືພາ ແລະ ແມ່ທີ່ຍັງໃຫ້ນົມລູກ ແລະ ຜູ້ສູງອາຍຸ.

2.3 ພາຍໃນປີ 2030, ເພີ່ມສະມັດຕະພາບການຜະລິດກະສິກຳ ແລະ ລາຍຮັບຂອງຜູ້ຜະລິດສະບຽງອາຫານຂະໜາດນ້ອຍ ໂດຍສະເພາະແມ່ຍິງ, ຄົນຊົນເຜົ່າ, ຄອບຄົວຊາວໄຮ່ນາ, ຄົນລ້ຽງສັດ ແລະ ຊາວປະມົງ ໃຫ້ໄດ້ ສອງເທົ່າ, ລວ​ມ​ທັງມີສິດສະເໝີພາບໃນການເຂົ້າເຖິງທີ່ດິນ, ຊັບພະຍາກອນ ແລະ ວັດຖຸດິບໃນການຜະລິດ, ຄວາມຮູ້, ການບໍລິການດ້ານການເງິນ, ຕະຫຼາດ ແລະ ກາລະໂອກາດສຳລັບການເຮັດວຽກທີ່ມີການເພີ່ມມູນຄ່າ ແລະ ການເຮັດວຽ​ກ​ທີ່ບໍ່​ແມ່ນກະສິກຳ.

2.ກ. ເພີ່ມການລົງທຶນ ລວມທັງຜ່ານການເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມື​ກັບ​ສາ​ກົນ ໃນວຽກງານພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງໃນເຂດຊົນນະບົດ, ສູນຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ການບໍລິການສົ່ງເສີມກະສິກຳ, ການພັດທະນາເຕັກໂນໂລຢີ ແລະ ສ​ະ​ຖານ​ທີເກັບຮັກສາພັນທຸກຳພືດ ແລະ ສັດລ້ຽງ ເພື່ອເພີ່ມທະວີຂີດຄວາມສາມາດໃນການຜະລິດກະສິກໍາ ຢູ່ປະເທດກໍາລັງພັດທະນາ, ໂດຍສະເພາະປະເທດດ້ອຍພັດທະນາ.

2.ຄ. ນໍາໃຊ້ມາດຕະການຕ່າງໆ ເພື່ອຮັບປະກັນການເຮັດໜ້າທີ່ທີ່ເໝາະສົມ ຂອງຕະຫລາດສິນຄ້າສະບຽງອາຫານ ແລະ ການອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຕະຫຼາດຢ່າງທັນການ ລວມທັງຄັງສໍາຮອງສະບຽງອາຫານ, ເພື່ອຊ່ວຍໃນການຈໍາກັດບໍ່ໃຫ້ມີການເໜັງຕີງຂອງລາຄາສະບຽງອາຫານຫຼາຍເກີນໄປ.